Waar ging het mis

De Nijmeegse vierdaagse is een van de grotere evenementen van Nederland. 4 dagen 50 kilometer lopen, das wel veel, te veel naar mijn idee.

Ergens halverwege de jaren 90 liep een vriend van mij mee met de 4daagse. Hij had me gevraagd een keer langs te komen, dus ben ik een keer op de laatste dag geweest om hun te komen inhalen. Ik had geen tijd om nog naar de route te gaan, want ik was redelijk aan de late kant. Hij zat op een 4daagse camping, dus ben ik maar gelijk daarheen gegaan.
Gerrit liep samen met z'n zus en nog een paar vrienden. Toen ik aankwamen was iedereen al binnen, op een na. Fred kwam wat later en had een enkel zo dik als z'n onderbeen, maar hij had de laatste dag uitgelopen, op karakter.
Er werd die dag nog gevraagd of ik volgend jaar ook mee zou lopen. Ik zei: Daar ga ik nooit aan beginnen.

Het jaar daarop werd ik weer gevraagd om mee te gaan naar Nijmegen, maar dit keer om ook vierdaagse feesten bij te wonen. Ook vooraf werd gevraagd of ik mee zou lopen: Nee, daar begin ik niet aan. Het was heel gezellig. We zijn zaterdags en zondagsavond de stad in geweest om deze een beetje "onveilig" te maken. We waren met een grote groep en daaruit is later een grotere vriendschap uit ontstaan. Ik was er heen gegaan samen met een vriendin, Claudia. Ook dat jaar zijn we vrijdags weer terug gekomen om ze binnen te halen.We hadden wel het idee dat het heel gezellig moest zijn. Met z'n allen op de camping met mensen die allemaal voor hetzelfde doel daar zijn. Iedereen vraagt elkaar hoe het gegaan is enz enz. Weer werd ons gevraagd of we volgende jaar mee zouden lopen. Dit keer zeiden we: Oke, maar puur voor de gezelligheid, want iedereen zou het jaar daarop ook weer meelopen.

Dus, daar is het mis gegaan. Je wordt langzaam maar zeker besmet met het 4daagse virus. Nu was het de vraag, waar zijn we in godsnaam aan begonnen.