Bestemming: Belle Plagne
Dit jaar was het dan zover. Na 4 jaar zijn we weer terug in Frankrijk voor een week skieen. Het einddoel van deze vakantie, skieen in Belle Plagne op de berg La Plagne.
De vooruitzichten voor de reis waren niet te best, omdat er vooraf flink gesneeuwd had en er dus veel files ontstonden in Duitsland en Frankrijk met overnaichtingen aan toe. Aan de andere kant leverde dat weer extra sneeuw op voor de skigebieden, want die was toch toe schaar geweest.
Naar Frankrijk
We zijn vrijdagnacht in groepen vertrokken. Adriana, Stanley en Wendy reden vanuit het Westen naar Frankrijk en ik reed samen met mijn zusje Lisette vanuit de Achterhoek. Onze reis ging via Duitsland, Zwitserland naar Frankrijk. Het zou een 12 uur durende reis worden. In Duitsland hebben we sneeuw gehad onderweg, maar niet noemenswaardig. De wegen waren goed begaanbaar. Bij de grensovergang naar Zwitserland waren de wegen wel lichtelijke besneeuwd, maar dat was ook niet veel. Na 9 uur rijden kwamen we aan in Frankrijk. Omdat mijn navigatie geen kaarten heeft van Frankrijk, maar alleen de grote wegen, ging mij route naar Torino. Ongeveer 30 km voor de Mont Blanc tunnel verlieten we de grote weg om verder te navigeren op de routebeschrijven die we ook hadden meegenomen. Gelukkig was het alweer licht aan het worden, want het eerste gedeelte was lastig navigeren over smalle wegen en dat hadden we niet verwacht. Maar de route liep langs mooie kronkelige wegen, steile hellingen en vanaf de voet van de La Plagne, met haarspeldbochten naar boven, tot Belle Plagne.
Les Balcons
We komen als eerste aan in Belle Plagne. Het is het hoogste dorp in Plagne, dus hebben we een mooi uitzicht. Het appartementen complex Les Balcons ziet van buiten leuk uit. Helemaal uit hout opgetrokken (aan de buitenkant). Wij melden ons alvast bij de reisleiding en daarna bij de receptie van het appartement. Een uur later arriveren de anderen ook en rijden ze ons bijna voorbij.Het was een leuk drie kamer appartement, met 2 slaapkamers, 1 woonkamer annex eetkamer annex slaapkamer, een keuken en een douche. 1 van de slaapkamers had ook een (bubbel)bad. Lekkere (toch weer rode) banken waarop we 's avonds konden hangen en dat later op de avond ook als bed diende. Voor het ontbijt van 's morgens konden in het restaurant beneden ook verse broodjes besteld worden: croissantjes, chocolade broodjes en baguettes.
Sneeuw Schuiven
Vanuit het appartement hadden we een mooi uitzicht op de piste. Het dorp Plagne Bellecote ligt onder ons. We kunnen ons appartement via de achterkant verlaten om direct naast de ski piste te staan. Dat lijkt allemaal heel mooi, maar de helling was een pittige. Steil, maar bovenal ijzig op sommige stukken. Na de tweede skidag, maar ik persoonlijk mee hoe moeilijk deze helling is, al gaat er eerst en onhandigheid van mij vooraf. Wanneer ik de bocht niet kan maken, val ik achterover en schuif een meter of 50 naar beneden, zonder ook maar iets te kunnen doen. Ik was alleen met Stanley. Nadat ik overeind was gekomen en aan de achterkant van het apparatement was aangekomen kwam Adriana aan lopen. (J) Heb je het gezien. (A) Nee. (J) Gelukkig maar, je hebt niets gemist :-)
Later in de week leren we hoe we wel met zo'n helling moeten omgaan en gelijk gaat het een stuk beter.
Ook wordt aan het einde van de dag de piste geprepareerd. Met een of twee grote sneeuwshovels wordt de piste weer glad gestreken. Zo'n shovel is eigenlijk een grote ruspband met aan de voorkant een schop en een de achterkant een egalisatiewerktuig. Het maakt niet uit hoe steil dat de helling is, zij komen boven.
Le Arpette
Dit is de berg die we het meeste op en neer zijn geweest: Le Arpette. Vanuit het appartement ging we al skiened naar Plagne Bellecote, alwaar we de keuze hebben uit 3 a 4 liften. De Le Arpette bracht ons de eerste 4 dagen skiened naar de les en aan het einde van de avond gingen we ook via deze berg weer terug richting ons appartement. De berg had twee gezichten. Rechtsom was het een rustige afdaling zonder veel moeilijke stukken. Er zaten een paar snelle stukken tussen, maar niet moeilijk. De linkerkant was een grotere uitdaging. Deze hebben we de tweede dag geprobeerd, maar dat viel niet mee. Na drie dagen les was het een stuk beter te doen. De Arpette was, net als meerdere bergen, eigenlijk 1 grote piste. Er waren een aantal gebaande pistes. Deze waren breed en redelijk glad en worden elke avond geprepareerd. Daartussen door, offpiste, was eigenlijk de betere sneeuw te vinden. Zoals op de foto is te zien, zie je over de volle breedte van de berg de skisporen terug.
Skiles
We hebben 4 middagen skiles gehad. Het was mij na 1 dag al duidelijk: Dit gaat leuk worden. Stanley en Ik zaten samen in 1 groep. Lisette begon in een beginners groep, maar na een half uur kwam we weer bij onze groep terecht. Adriana en Wendy zaten in een gevorderden groep. Onze lesgroep bestond uit 6 personen. Lekker klein en dat bleek al snel, want de leraar had aandacht voor iedereen. Als je iets verkeerds deed werd er iets van gezegd, maar andersom ook. De leraar was goed, beter dan 4 jaar terug. Toen kreeg je geen enkele feedback terug. Na dag twee sloot ook Adriana zich bij onze groep aan na de goede verhalen van ons. Op de derde dag werden we uitgenodigd voor een optreden van de skileraren. Het was een rockband en ze speelden nog goed ook. Voornamelijk franse nummers, maar op het laatste ook nog engelstalig. De laatste lesdag sloot ook Wendy zich bij ons aan en zijn we de omgeving nog even door gegaan. Dat was voor Lisette net even teveel van het goede, maar ze heeft zich dapper gehouden.
Het Dal
Vanuit het appartement hadden we een uitzicht op Plagne Bellecote en het dal daarachter. Het uitzicht was echt schitterend met de witte toppen van de berg erachter. De eerste dag waren ook alle bomen nog voorzien van een lichte sneeuw laag. Bellecote is ook waar we elke ochtend naar toe gingen om met de liften verder de bergen in te trekken op zoek naar leuke pistes.We hebben het dal in verschillende situaties gezien. De ene keer ligt het in de zon, de andere keer ligt het dal achter het dorp in de wolken (zoals hiernaast is te zien).
De laatste twee dagen keken we 's morgensvroeg naar buiten en zagen we rode lucht met daarboven de maan. Erg mooi. Ik heb ze allemaal op een rijtje gezet.
De bende van Vijf
Dit jaar zijn we met z'n vijven op pad. Wendy. Oud collega van Stanley en op papier de meest ervaren skister van ons allemaal, maar dat was alweer 10 jaar terug, maar ze heeft het niet verleerd.
Adriana, (wandel)vriendin, na Wendy de meest ervaren skister. Ze had wat meer moeite om d'r slag te vinden, maar later in de week ging het steeds beter.
Lisette, de benjamin van de groep en mijn zusje. Zij was de minst ervaren skister van de groep, maar heeft zich dapper gedragen. De laatste lesdag was voor haar heel zwaar.
Jurgen, (ik) heb met Stanley 1 skivakantie achter de rug, maar het ging dit jaar errug lekker.
Als laatste Stanley. Collega en (wandel)vriend. Onze ski ervaring loopt gelijk aan elkaar en volgens mij na dit jaar is daar niet veel aan veranderd. Ook hij heeft een lekkere ski week achter de rug.
Opweg
We zijn er elke morgen op uit getrokken om weer even de benen op te warmen. Elke morgen naar beneden, skies uit de kast halen en op naar de piste. Het appartementen complex had een achteruitgang, waar we de skies konden onderbinden und loos gehn. En altijd schik op de vroege morgen. De eerste helling is altijd weer even wennen. Stramme spieren die gelijk aan het werk moeten, want er moet een pittige eerste helling overwonnen worden. Eenmaal onderweg gaat het steeds beter en onderaan ben ik meestal weer klaar voor de volgende helling. Laat maar komen.Ik had vooraf niet kunnen denken dat ik zoveel plezier aan het skieen zou beleven. Aan het einde van de week maakte het mij niet veel meer uit: Steile helling (Blauw), kom maar op, ijs: oeps, erover heen en je hebt weer grip. Een heerlijk gevoel was dat, kan niet wachten tot een volgende skivakantie......
Blauw
Blauw hebben we deze week veel gezien. Blauw en een koperen ploert aan de hemel. De hele week, zeven dagen lang hebben we een strak blauwe hemel gehad met daarin een sterk brandende zon. Het meest ideale ski weer. Elke ochtend en middag werd het ritueel weer herhaald: waar is de zonnebrand, sunblock en waar is de lippenbalsem. Deze had ik de eerste dag niet mee en dat het ik geweten. Droge lippen als gevolg. Voor de rest heeft het alleen maar voordelen gehad en iedereen is met een lekker bruin koppie terug gekomen.
Dat mooie weer levert natuurlijk ook mooie plaatjes op. De witte bergtoppen steken helder af tegen de blauwe achtergrond.
Genieten
De laatste twee dagen konden we des te meer van het mooie weer genieten, want we hadden 's middags geen les meer, dus konden we er zelf op uit. Anders gingen we tussen de middag terug naar het appartement om te eten, maar deze keer bleven we in de bergen. De eerste middag brachten weer door op 2700 meter op de Roche de Mio. Daar gegeten en daarna nog even uitbuiken in 'strand'stoelen. Die dag brandde de zon er lekker en het was genieten......De tweede dag zijn we tussen de middag weer op deze top en dat was weer genieten, maar nu was het wat frisser. 's Middags zijn we richting Champagney. Daar zijn we halverwege een afdaling naar een restaurant gegaan voor een chocomel en weer lekker onderuit zakken in de stoelen. Daar was het zo warm dat je in je hemd daar kon zitten en Adriana en Wendy hoefden daar niet lang over na te denken.
