Dinsdag, Dag van Beekbergen
In Nijmegen werden de dagen altijd genoemd naar de dorp/stad waar we doorheen lopen. Bij Apeldoorn is dat niet het geval, maar geven we zelf maar een naam aan de dag. De eerste dag lopen we richting Beekbergen en Loenen en naar blijkt lopen we achter ons bungalowpark langs.
's Morgens om zes uur gaat de wekker voor de eerste keer. Tijd om op te staan. Ontbijten, heuptas inpakken en wegwezen.
Net voor zevenen komen we aan bij het parkeerterrein. Het lijkt iets verder dan de dag ervoor, maar ik denk dat dat wel mee viel, maar het is nog steeds een kleine kilometer die we elke dag moeten afleggen om bij het startterrein te komen. Onderweg zagen we de eerste wandelaars al lopen, dat zullen de 40 kilometerlopers geweest zijn.
Als we bij de start aankomen is het heerlijk rustig. Sterker nog, bij het startdoek staan een stuk of 5 controlekaart knippers bijna niets te doen. WE lopen er op af en we zijn begonnen aan de eerste dag. Het eerste gedeelte van de route loopt door Ugchelen, richting Beekbergen. Als we de bebouwing uit zijn duiken we gelijk de bossen in en dat zullen we deze week nog vaak doen.
Bij het vertrek is het droog, maar dat zal niet zo blijven. Onderweg hebben we af en toe een miezerbuitje, maar daar werd je niet echt nat van, zeker niet als je onder de bomen loopt. Het blijkt dat de regen nogal plaatselijk is geweest, want elders in het land heeft men er niets van gemerkt. Maar het maakte ook een einde aan een broeierig begin van de dag. De regen zorgde er wel voor dat het wat aangenamer werd.
Onderweg blijkt dat we hier wellicht wandelend nog een keer terug zullen komen. Regelmatig komen we LAW markeringen tegen en het blijkt dat hier ondermeer het Marskramerpad (2-3) doorloopt. Ik heb al vaker gemeldt dat wandelvereningingen graag gebruik maken van LAW paden en dat blijkt vandaag ook weer.
Na ongeveer 15 kilometer steken we een spoorweg over. Het is nogal druk rondom het spoor en ik vroeg me af waarom al die mensen hier blijven hangen in plaats van lekker door te lopen. Nadat wij het spoor over waren, hoorden we in de verte een stoomfluit klinken. Hey, dat klinkt interessant. Dus wij draaien ons ook om en zien daar een historische stoomstrein aan komen rijden. Achteruit welliswaar. Het is een schitterende stoomlok zoals ik me dat zou voorstellen. Even verderop blijkt ook een perron te staan waar we de trein tussen de bomen door nog even kunnen bewonderen.
We lopen verder langs een camping en nog verder langs een pannenkoekenhuis. Even later ziet het er ineens heel bekent uit. Hey, daar hebben we gisteren nog gegeten. Tijd voor een pauze en bij het terras van de Valouwe was niemand te bekennen en daar hebben we lekker droog kunnen zitten, want het was weer eens gaan regenen.
Na de pauze vervolgen we onze weg en lopen achter ons bungalowpark langs. Aan het einde van de weg slaan we rechtsaf naar de Loenense Waterval. Wauw dat lijkt me gaaf. Een waterval is meestal wel indrukwekkend, maar dat kon ik me hier niet voorstellen. We zien links van ons een waterstroompje die parallel aan de weg loopt. Adriana roept ineens dat ze hier vorige jaar nog is geweest en gooit gelijk het beeld van een grootse waterval gelijk weg. "Dat is toch zo'n trappetje, zo'n aangelegde waterval". En inderdaad dat klopt. Het water loopt trapgewijs naar beneden. Bovenaan ligt een hond lekker te genieten van het verkoelende water.
We naderen een rustplaats, maar tevens begint het in een keer flink te regenen. We stoppen even onder de bomen totdat de regen wat minder wordt. Dat is de laatste regen die we zo'n beetje gehad hebben. De rest van de route brengt ons weer richting Apeldoorn. Door de bossen en de heidevelden.
Tegen half 2 arriveren we weer bij het voetbalveld Victoria Boys waar het gezellig is. Er staat iemand live te zingen en veel mensen blijven hangen om even uit te rusten en nog wat te drinken. We halen de startkaart voor woensdag op en vertrekken richting huis. Op naar de volgende dag.