Dag 19: Inca Trail 4
Machu Picchu...
's Morgens was het eindelijk gestopt met regenen. Het bleek dat mijn tent toch nog iets gelekt had, maar geen overstroming of zo. Maar zodra we aan tafel zaten voor het ontbijt, begon het weer te regenen. Nou ja, het zij zo. Vandaag nemen we ook afscheidt van de dragers. Zij pakken de spullen bij elkaar en gaan deze keer via een andere route naar Aguas Calientes. Wij verzamelen ons in de lodge om ons nog enigsins droog te kunnen voorbereiden. Nog even tandenpoetsen en naar de WC voordat we richting het laatste checkpunt lopen.
Aangekomen bij het checkpoint, moeten we wachten totdat deze opengaat. Je mag niet voor half 6 vertrekken. Het regent nog steeds en gelukkig gaan de poorten open. Nog even de toegangspassen controleren en we kunnen gaan. Ik weet niet precies waarom, maar ik had het gevoel dat we een trein moesten halen. Ja, we zouden aan het einde van de dag met de trein teruggaan naar Ollantaytamba. De route was vandaag niet erg moeilijk. Het pad glooit wat. Er zat 1 lastig steile klim in, net voor de aankomst bij Inti Punktu, de Zonnepoort. Van hier uit heb je een prachtig uitzicht op Machu Picchu, als het helder zou zijn, maar zoals we al verwacht hadden, was het hele dal in nevelen gehult. Helaas konden we niet DE foto maken.
We zijn niet blijven wachten totdat de bewolking zou optrekken, dan hadden we nog een uur of 2 kunnen blijven staan. We zijn naar beneden gegaan. Het eerste gedeelte van het pad was vrij steil met grote traptreden. Het hele pad bleven we het dal in kijken of we al iets konden zien. Soms leek de bewolking iets dunner te worden en dachten we contoeren van de bergen te kunnen zien, maar eigenlijk zagen we niets. Halverwege de afdaling naar Machu Picchu lopen we nog langs een offerplaats waar de Inca offers brachten in de vorm van bijv eten. Even verderop zagen we een mooi uitzichtpunt en het was alsof het zo moest zijn. Op dat punt trok de bewolking weg en zagen we voor het eerste... Machu Picchu. Wauw. wat een prachtig schouwspel. Iedereen die aan kwam lopen was onder de indruk. Wat een gaaf uitzicht hadden we vanaf dit punt. Iedereen pakte zijn fototoestel om dit unieke moment vast te leggen. Het was net een voorstelling, want na ongeveer 15 minuten was het alsof het wolken gordijn weer werd dicht getrokken. Dat maakte het geheel erg mysterieus.
Wendy en ik zijn samen verder naar beneden gelopen en bij aankomst op het terrein van Machu Picchu stonden Carla, Margreet en Patricia ons op te wachten. Door alles wat we de afgelopen dagen hadden meegemaakt en het laatste uur hadden gezien, was ik het bijna vergeten dat we hun daar zouden tegenkomen. Het was ook erg leuk om hun weer terug te zien. Carla en Margreet hadden het ook erg naar hun zin gehad tijdens de Lares Trail. Maar ook waren er felecitaties, want ja, we hadden het gered, we hebben de Inca Trail voltooid en dat was een lekker gevoel. Voor mij zeker, omdat ik het toch een beetje somber inzag, aangezien ik de week ervoor niet helemaal lekker was.
Bij aankomst was het verhaal niet veel anders dan onderweg. Heel even trok de bewolking op en hadden we een mooi uitzicht op Machu Picchu, maar na een paar minuten was het ook weer gebeurt. Toen iedereen beneden was, maakten we ons op voor de groepsfoto. De foto met Machu Picchu op de achtergrond. Nou dat konden we dus mooi vergeten, want Machu Picchu was tijdens het maken van de foto's weer eens volledig in nevelen gehuld. Daarna ben ik met Wendy en Patricia naar beneden gelopen voor de hoognodige sanitaire stop, maar daarvoor moesten we helemaal langs de terrassen naar beneden lopen. Even door het checkpoint waar we ook de laatste stempel op het toegangsbewijs kregen. Vervolgens was het wachten totdat de rest ook naar beneden zou komen, maar er moest nog iets gedaan worden. We hadden aan het begin van de tocht een stempel in ons paspoort gekregen, aan het einde konden we er weer een krijgen en die wil je niet missen. Dat maakte het plaatje compleet.
Uiteindelijk was iedereen beneden gekomen en zijn we allemaal weer bijgekomen en konden we ons opmaken voor een rondleiding door Machu Picchu. Ruben vertelde de verhalen bij de verschillende plaatsen die we aandoen. Wat is het inmens groot zeg. Dit was echt indrukwekkend te noemen. Verschillende tempels, zonnetempel, water tempel, tempel van de condor, de tempel met drie ramen, de grote tempel en nog een aantal. De typische bouwstijl waarbij de stenen precies in elkaar passen. Geweldig. Aan het einde van de rondleiding hebben we Ruben bedankt voor zijn diensten doormiddel van een fooi. En het was alsof het zo moest zijn, na zijn vertrek begon het direct weer te regenen, waarbij het eigenlijk vanaf de start van die dag droog was geweest. Wendy, Tiny en ik wilden eigenlijk nog even rondlopen door Machu Picchu, maar we zijn maar naar de uitgang gelopen. Nog even een laatste paar foto's maken en dan was het op naar het busstation.
Dat was Machu Picchu en dat heeft indruk gemaakt. We hadden een buskaart gekregen voor de trip naar Aguas Calientes. Het was een slingerd pad, dan eigenlijk niet breed genoeg was voor twee tegemoet komende bussen, maar het ging allemaal goed. Een aantal mensen hebben er voor gekozen om te voet naar beneden te lopen en onderweg zagen we Carla, Margreet en Patricia nog lopen. Ook Peter moest daar nog ergens rondlopen, maar die hebben we niet gezien onderweg. In Aguas Calientes zijn we opzoek gegaan naar het restaurant waar we zouden samen komen. Ik heb de naam gehoord, maar het was niet blijven hangen. Ondertussen kijken we rustig wat rond in de winkeltjes naar kaarten, boeken, tshirts en andere souveniers. Opeens worden we vanuit een restaurant geroepen door Jeruza. Aha, daar moesten we zijn. Er werd gezegd: langs het spoor tegenover de politie. De hele politie niet gezien :-) Afijn hier zouden we met z'n allen samen komen en dat gaf ons nog even de gelegenheid om dan nu echt over te gaan tot de aahschaf van souveniers. Ik heb een boek over Machu Picchu en de Inca Trail gekocht. Later blijkt dat we niet de enige waren. Zeg maar dat we met zo'n 9 man hetzelfde boek hadden.
We sluiten de middag af met een etenje in het restaurant. En daar komt iemand binnenlopen met ansichtkaarten. Nee he, maar deze keer waren we zelf onderwerp om de kaarten. De foto die aan het begin van de Trail gemaakt was, is gebruikt om een ansichtkaart van te maken. Deze was te koop voor 5 Sol. Jammer genoeg was er niet voor iedereen een kaart. Na het eten was het definitief afscheid nemen van de gidsen, want zij waren er ook nog, en stapten we op de trein naar Ollantaytambo, waar we werden opgewacht door een busje. Dat busje was zo groot dat er 14 mensen inpasten en daarna moest ook de bagage er nog in. Het paste allemaal net. Bij een stop onderweg om even de benen te strekken, moest eerst de helft van de bagage eruit voordat we konden uitstappen. Maar uiteindelijk komen we dan toch aan in Cusco, in de buurt van ons hotel. Nadat we hebben ingecheckt was het eerste dat ik heb gedaan een lekker douche nemen. Dat was de eerste sinds 4 dagen. Dan de baard van 4 dagen eraf en alles was weer goed :-) 's Avonds zijn Wendy, Tiny en ik nog even in de stad wezen eten. Niet helemaal naar beneden naar het plein, want voorlopig hadden we weer genoeg gelopen. In een lekker relaxed restaurant hebben we heerlijk gegeten. Daarna was het terug naar het hotel voor een welverdiende nachtrust. Weltrusten.