Dag 12, Tierra del Feugo
We vertrekken naar de meest zuidelijke stad van de wereld, Ushuaia. Dit is een havenplaats gelegen aan het Beagle kanaal en vanuit deze stad vertrekken ook de cruise schepen naar Antartica en daarvan hebben we er ook een aantal van gezien, waaronder de Veendam van de Holland America lijn.
Vandaag is weer een reisdag. We vertrekken pas tegen de middag, dus hebben we nog een paar uurtjes. Het was die dag lekker warm, een graadje of 25 zeker. We lopen een stuk door de stad, richting het centrum. Onderweg krijgen we te horen dat er vanaf de boulevard walvissen te zien zijn. Anja had eens aangegeven dat die beesten niet zover in de baai zwommen. Dus zijn wij ook richting de boulevard gelopen en daar kwamen we ook Yvonne tegen en inderdaad. En niet 1 of 2 walvissen, maar een hele kudde bij elkaar. 6 was geen uitzondering. Het was bijzonder om ze zo te zien. Daarna zijn we naar een restaurant/koffie huis gelopen om ons bezoek aan Puerto Madryn af te sluiten met een speciale koffie. Zelf heb ik een Wiener coffee genomen. Lekker was dat. Aan de overkant stond een hotel met aan de voorgevel een thermometer. Deze gaf als hoogste temperatuur 30graden aan, maar het was 29.5 toen we dat vastlegden.
Terug bij het hotel is het wachten op de bus. Tot die tijd gaf Anja alvast een overzicht van de komende week. Wat is er te doen op Tierra del Fuego, maar ze kijkt nog verder vooruit. We moeten al snel beslissen welke wandelingen we zouden maken vanuit El Chalten. Als we in het National Park Torres del Paine zitten, heeft ze geen mogelijkheid om dat te kunnen regelen, omdat we daar in een omgeving zitten waar geen telefoons meer werken, want er is daar geen bereik. De Refugios beschikken ook niet over Wifi of iets dergelijks. We moeten al iets beslissen wat we in de laatste week gaan doen en daar willen we eigenlijk nog helemaal niet aan denken... de laatste week.
We vertrekken vanuit het hotel met de bus naar het vliegveld. Dat is ongeveer een uurtje rijden. Daar weer de gebruikelijke procedures, inchecken, bagage inleveren, handbagage checken en boarden. We vliegen met een MD-80, een 2 motorig toestel waarvan we vanaf de grond gaan instappen. Het leuke was, dat je ook via de staart kon instappen en dat heb ik natuurlijk gedaan. Iets anders dan anders :-)
Na ongeveer 2 uur vliegen bereiken we Tierra del Feugo (Vuurland). We hebben ons allemaal voorbereid op de koude aldaar, want we gingen van 30 graden naar 8 a 10 graden. Als we de bagage opgepikt hebben we buiten komen om de kou te trotseren blijkt het gewoon lekker weer te zijn. Het zonnetje schijnt lekker, het is gewoon warm. De bus brengt ons naar het hotel dat in dit geval wat verder uit het centrum zit.
Na het inchecken in het hotel zijn we met Sieds, Michiel en Lisette naar het centrum gelopen. Nadat de zon weg was, was het toch echt wel koud. De tocht naar de stad was verder dan ik had gedacht. Het was toch nog gauw een uurtje lopen. Eenmaal daar aangekomen nog even wat geld pinnen voor de dagen in El Chalten, want daar werken de pinautomaten meer niet dan wel. We hebben ook een paar kaarten gekocht voor thuis. Daarna was het een kruistocht op zoek naar postzegels. We hebben de hele straat San Martin heen en weer gelopen, maar overal kregen we te horen, nee die kun je hier niet krijgen. Ik was het een beetje zet, maar op een gegeven moment was Sieds er van overtuigd dat ze bij de volgende kiosk wel postzegels verkochten en warempel, gevonden.
Tegenover die kiosk zat ook restaurant 'Tante Sara' en daar hebben we gegeten. We waren niet de enigste van de reisgroep. Sandra, Anco en Catherina zaten daar ook. Wij vertellen van de zoektocht naar het postkantoor, en ik denken: Hey zou dat ook in de Lonely Planet staan. En ja hoor, het staat er in. Voor niets zo lopen zoeken :-( Ben ook niet gewent om uit de LP te leven. Bij 'Tante Sara' het ik ook de kaarten geschreven, dan had ik dat ook klaar. Nog even een brievenbus zoeken. die bleek dus bij het kantoortje te zitten waar we postzegels hadden gekocht. Nou kan niet beter. Kaarten schrijven en gelijk op de post. Nu nog een brievenbus zien te vinden. Buiten stond Anco te wijzen. Hier aan de overkant is een brievenbus :-) naast de kiosk waar we ook de postzegels gekocht hebben. Daarna werd het eten opgediend. We hebben allemaal gekozen voor en hamburger. Heerlijk.
We hadden geen zin om terug te lopen en we vroegen in het restaurant waar de taxi standplaats was. Oh geen probleem, ga maar zitten, dan bellen wij een taxi voor U. Oke, dat is netjes geregeld. Nog even wachten, maar .... hoe weten we nu welke taxi voor ons is? Ach hij zal wel binnenkomen. Na een half uur wachten was er nog geen taxi en we stonden op het punt om te gaan, toen er toch nog een voor kwam rijden die voor ons bedoeld was. 15 Minuten later waren we terug bij het hotel.
Morgen wordt weer een inspannende dag. Voor nu, weltrusten.