Dag 22, Perito Moreno
Vanuit El Calafate rijden we via een omweg naar het national park Los Glacierios op weg naar de Perito Moreno. De Perito Moreno gletjer is de enige gletsjer die nog groeit, dat in tegenstelling tot alle andere gletsjers ter wereld. Daarom is deze ook zo populair, omdat het om een paar jaar de andere kant van het kanaal blokkeerd. Door de druk van het water ontstaat er op een gegeven moment een tunnel en het hoogte punt is het in elkaar storten van de tunnel. Dat lijkt dan op een explosie zoveel water dat er op spat.
De Perito Moreno brokkelt ook regelmatig met kleine stukken af, waardoor er hier veel te zien en te beleven is.
We reden via de oude onverharde weg naar het national park. Daar zagen we veel roofvogels zoals de Condor en de Cara cara. Verder veel paarden en schapen. Onderweg wordt gevraagd of we met de boot naar de gletsjer wilden gaan, maar in eerste instantie was er weinig animo. Het weer verslechterde in eerste instantie en bij het eerste uitzichtpunt begonnen het zelfs te regenen. Vanaf het moment dat we de gletsjer voor het eerst op afstand zagen, waren een aantal meningen veranderd,
waaronder de mijne en we met z'n 8-en met de boot het kanaal op gevaren. Vanaf dat moment komt de zon door en hebben we een schitterend uitzicht op de Perito Moreno. Het schip vaart tot op ongeveer 250 meter afstand van de gletsjer rand en dat was heel indrukwekkend. Hoog, 40-60 meter, en grillig. De randen verschillen in hoogte, er zitten scheuren in alsof er direct grote stukken uit kunnen breken en als je in die scheuren kijkt, dan zie je een mooie donker blauwe kleur. We zijn ongeveer een uur onderweg geweest en het was zeker de moeite waard. Tijdens onze vaart brokkelende er kleine stukjes af, niet echt spectaculair.
Daarna zijn we doorgereden naar de balkons die ze rondom de gletsjer hebben aangelegd op het tegenover gelegen vaste land. Vanaf de balkons kunnen je alle kanten oplopen. Alles bij elkaar kan het zomaar een paar kilometer zijn. Wat we tijdens de boot tocht ook al zagen was dat er weer een tunnel was, maar deze tunnel was niet een echte tunnel :-(, maar voor ons was het een tunnel. Met andere woorden de gletsjer had de andere kant van het kanaal weer bereikt. We hebben er een kleine 2 uur rondgelopen en in die tijd hebben we toch nog een aantal stukken zien afbreken. Meestal was je te laat. Je hoorde eerst een heftig geluid, kroak en daarna keek je meestal en toen was het stuk al gevallen.
Soms gaat het wat trager en dan kun je de stukken wel zien vallen met veel geweld. Vanaf de balkons had je ook zicht op gletsjer, maar je kon niet ver kijken, want het was bewolkt en regenbuien begonnen binnen te drijven. Ook bij ons begon het te regenen en besloten we naar het restaurant te gaan om wat te eten. Daar een broodje hamburger met ham en kaas gegeten. Het was wel lekker om binnen te kunnen zitten, maar op het moment dat het mooi weer moest zijn, was het er ook. We hebben al een paar keer gezegd tegen elkaar. Het lijkt wel of wij de zon op de trekhaak meenemen, want overal waar we komen, breekt de zon door.
Na het eten is het weer verzamelen en rijden we met de bus de snelste route weer terug. Omdat ze lekker op tijd terug waren, zijn we eerst wezen shoppen in El Calafate. Wat souveniers voor mezelf meegenomen, maar ook voor anderen. Leuke Mate set gezien, maar toch nog even verder kijken. Daarna was het weer tijd om te eten en hebben we bij La lechuza een lekker biefstukje gegeten. Niet zo'n hele grote deze keer, maar wel lekker. Het is altijd lekker om de dag weer zo af te sluiten met lekker eten en een goed wijntje erbij.