Dag 19: Reisdag naar El Chalten
Vandaag verlaten we het National Park Torres del Paine. Na het ontbijt maken we ons klaar voor het vertrek. We lopen naar ons slaap gedeelte en staan daar te wachten en te wachten en te wachten. Het duurde even, maar dan kwam de bus dan toch. Instappen en wegwezen.... nog even wachten, want er moest eerst betaald worden, maar daarvoor moest er nog iemand komen met een andere bus.
Met een laatste blik op de Torres gaan we onderweg. De mensen die de eerste dag niet gelopen hebben, zijn vanaf Amarga via deze weg naar de Refugio gelopen en zij konden ons ook vertellen dat we zodadelijk een hele smalle brug over moeten met de bus. En inderdaad. Eerst zien we een bord dat aangeeft dat de brug maximaal 1500kg kan dragen. De bus inclusief passagiers wegen iets meer. De meeste mensen stappen uit om te risico te vermijden om met de brug en al in het water te verdwijnen. Bij het nader bekijken van de bus zien we dat het geen spiegels heeft en bij de passage van de brug snap ik ook waarom. De brug is 4cm breeder dan de bus, slik. Het is een knap staaltje rijkunst om de bus hierover te passeren.
Bij Amarga stappen we over in onze eigen bus en rijden we naar Cerro Castillo om daar de rest van de bagage weer op te halen. Onderweg komen we nog een echte Gaucho tegen. De man te paard samen met twee honden leiden ze een kudde koeien naar hun bestemming. Er wordt even netjes gevraagd of we foto's mochten maken. Hij vond het geen probleem en massaal stappen we uit de bus om foto's te maken.
Bij aankomst in Cerro Castillo halen we eerst de achtergelaten bagage op. Deze ligt inderdaad nog netjes opgeslagen en we laden de aanhanger weer vol. Deze keer kan alle bagage wel in de aanhanger. We rijden weer terug naar het de restaurant/souveniers shop waar we voor die tijd ook geweest zijn en nemen daar wat te drinken en een wc stop. Tevens kunnen we hier onze chileens pesos omwisselen.
We stappen in de bus rijden naar de grens welke...... 100 meter verderop ligt :-) Daar uitstappen en de paspoorten weer laten zien, stempel erin en het niemandsland in. Deze keer is het een flink stuk rijden voordat we bij de Argentijnse grens uitkomen. Hier duurde het wat langer. Er was even verwarring. Moeten we eerst nog een paar papieren invullen? Na een half uur komt het antwoord. Nee, paspoorten verzamelen en de hele stapel werd tegelijkertijd afgehandeld. Na een half uur komt Anja met de paspoorten het douane kantoortje uit en kunnen we vertrekken.
We rijden naar Esparanza. Dit is een stuk omrijden, maar wel de beste mogelijkheid om te kunnen lunchen. We komen aan bij hotel La Esparanza en gaan bestellen aan de bar. Als je vooraan stond, was snel geholpen en kon je lekker eten, maar als je verder naar achteren stond, duurde het best wel lang. Het eten daarin tegen liet zich goed smaken.
In de bus laat Anja zien waar we vandaag allemaal lang rijden. Lago Argentino en daarna naar Lago Viedma om uiteindelijk bij El Chalten uit te komen. Na een tijdje komen we bij een uitzichtpunt van het Lago Argentino. Dit is het op 2 na grootste meer van Zuid Amerika. In de achtergrond zagen we de bergketens van de Andes liggen. Dat is ook het gebied van National Park Los Glacieros, het park van de gletsjers. We zien in het meer ook de eerste ijsbergen drijven.
We rijden door en maken een stop bij La leona. Deze plek is vroeger een belangrijke oversteek plaats geweest voor boeren met hun schapen. Men kon hier de overtocht maken, maar de capaciteit op de boot was beperkt en daardoor duurde het soms lang voordat men verder kon. Dit leverde vaak de nodige gevechten op. Tegenwoordig is het een hotel en de overtocht kan men maken via de naast gelegen brug. Voor ons een gelegenheid voor een kopje cappaccino te drinken en de souveniers te bekijken. Hier heb ik een kaart van Patagonie gekocht.
We rijden verder over de brug en langs de Rio Leona. Links van ons ligt Lago Argentino en verder naar het noorden komen we in de buurt van Lago Viedma. In de achtergrond zien we weer de Andes liggen en nu zien we ook de contoeren van Cerro Torres (in de wolken) en Cerro Fitz Roy. Bij een uitzichtpunt hebben we de gelegenheid om foto's te maken van de bergtoppen. Cerro Fitz Roy is 3405 meter hoog en deze gaan we morgen van dichtbij bekijken. Ook zien we de gletsjer Viedma liggen.
Een brede zwarte/witte baan van ijs kruip langzaam naar beneden. De gletsjer is over twee dagen ons doelwit. Op de gletsjer gaan we ondermeer ijsklimmen. Dan komen we aan in El Chalten. Het stadje is nog maar 25 jaar oud en is hier door de Argentijnen gebouwd om te voorkomen dat de Chilenen dit deel van de Andes zouden claimen. Het is een stad wordt steeds populairder bij de toeristen. Er zijn verschillende wandelroutes in de omgeving en de gletsjer Viedma biedt ook vele mogelijkheden voor de avonturiers.
Het is al vrij laat geworden voor we bij ons hotel aankomen. Na het inchecken ga ik samen met Sieds, Michiel en Lisette eerst lunch regelen voor morgen. De bakkers bieden die mogelijkheid en we bestellen een lunchpakket dat we morgenvroeg kunnen afhalen. Daarna zoeken we een restaurant om te eten. We eten bij Patagonicus. Lekker biertje erbij een een pizza. Een hele, maar een halve was beter geweest. Daarna is het tijd om te gaan. Terug naar het hotel en goed uitrusten voor de wandeling van morgen.